Historia Państwowej Straży Pożarnej

Ogień jest jednym z najbardziej groźnych żywiołów. Na skutek pożaru od stuleci zniszczeniu ulegały domostwa, kościoły i inne budowle. Już więc od XV wprowadzano przepisy mające na celu poprawę bezpieczeństwa pożarowego, a pierwsze straże ogniowe powstawały w miastach już w XVI wieku. Idei bezpieczeństwa pożarowego wiele miejsca poświęcił w swoim dziele „O naprawie Rzeczypospolitej” Andrzej Frycz Modrzewski. Na wydanie pierwszych aktów normatywnych dotyczących bezpieczeństwa pożarowego trzeba było jednak jeszcze poczekać.

Ochrona przeciwpożarowa w okresie zaborów

Pierwsza zawodowa straż pożarna została utworzona w Wilnie w roku 1802. Z inicjatywą jej założenia wyszedł magistrat, izba gminna i kupiecka. Z kolei w Krakowie w roku 1865 została powołana Ochotnicza Straż Pożarna. Dziesięć lat później w Krakowie utworzono Krajowy Związek Ochotniczych Straży Pożarnych. W zaborze pruskim działało w 1914 roku 2 straże zawodowe, 112 ochotniczych oraz 3 związki strażackie skupiające 23 straże obowiązkowe. W zaborze rosyjskim pierwsza zawodowa straż pożarna rozpoczęła działalność w Warszawie w roku 1836. Inicjatorem powołania jej do życia był Jan Rudnicki.

Po odzyskaniu niepodległości

W dniach 8 i 9 września 1921 w Warszawie odbył się Zjazd Strażactwa Polskiego. Na zjeździe tym doszło do utworzenia Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. Dzięki niemu ujednolicona została struktura organizacyjna, przystąpiono także do rozbudowywania sieci straż pożarnych. Wraz z zakończeniem zjazdu polskie pożarnictwo zaczęło nabierać nowoczesnego (jak na ówczesne czasy) kształtu.

Straż pożarna od 1945 do 1991 roku

Związek Straży Pożarnych został reaktywowany już w listopadzie 1945 roku Rok później działalność rozpoczęła Centralna Szkoła Pożarnicza w Warszawie. W szkole kształcono nie tylko oficerów zawodowych straży pożarnych, ale także szkolono członków straży ochotniczych. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej została uchwalona przez sejm w 1950 roku. Na mocy ustawy do życia została powołana Komenda Główna Straży Pożarnych. Powstały także komendy wojewódzkie, powiatowe i miejskie. Rok wcześniej został rozwiązany Związek Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Powstanie Państwowej Straży Pożarnej

Do prac nad zorganizowaniem Państwowej Straży Pożarnej przystąpiono w kwietniu 1991 roku. Rok później, dokładnie 1 lipca, zakończono organizowanie Państwowej Straży Pożarnej. 1 stycznia 1995 roku zaczął funkcjonować krajowy system ratowniczo-gaśniczy, który w następnych latach był systematycznie rozbudowywany.

Historia Państwowej Straży Pożarnej nie jest długa, ale historia pożarnictwa w Polsce zaczęła się bardzo dawno temu. Zawodowych strażaków od bardzo wielu lat czynnie wspierają straży skupieni w Ochotniczej Straży Pożarnej. Państwowa Straż Pożarna bardzo aktywnie współpracuje z międzynarodowymi organizacjami ratowniczymi. Współczesna straż nie zajmuje się wyłącznie gaszeniem pożarów, ale także akcjami ratowniczymi. Patronem polskich strażaków jest święty Florian.

Autor artykułu
Artykuł został przygotowany przez surgepolonia.pl, pierwszą na świecie markę odzieży patriotycznej łączącą tematykę patriotyczną z najnowszymi trendami designu.